Badanie RTG psa. Co musisz wiedzieć?

Badanie z użycie promienie rentgenowskich jest najstarszą z metod obrazowania, wykorzystywaną w diagnostyce chorób. Jest też najczęściej stosowane ze względu na swoją dostępność. Jest to rutynowe badanie w przypadku diagnozowania chorób płuc. Z tego względu, RTG klatki piersiowej jest jednym z najczęściej wykonywanych badań. Zasada działanie jest bardzo prosta. Wiązka promieni X zostaje skierowana na pożądany obiekt, za którym znajduje się klisza. Różne tkanki organizmu, zależnie od gęstości i struktury, w różnym stopniu zatrzymują te promienie. To pozwala dostrzec poszczególne elementy ciała uwidocznione na kliszy. 

Przychodnia weterynaryjna wykonująca badanie RTG psa w ramach diagnostyki obrazowej umożliwia wykrycie chorób, takich jak zapalenie oskrzeli i płuc, a także ich obrzęk, czy nowotwór oraz wiele, wiele innych. Częste jest również wykonywanie badania psa w kierunku dysplazji stawów biodrowych. Przyjrzyjmy się, o czym należy wiedzieć, zanim przyprowadzimy naszego pupila na badanie?

Jak przygotować psa do badania RTG?

Badanie RTG może być dla zwierzęcia stresujące. Dlatego powinniśmy postarać się o to, by nie było konieczności powtórzenia badania. Należy dopilnować wszystkich czynników, mających bezpośredni wpływ na jakość i czytelność uzyskanego obrazu.

Podstawową rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że podobnie, jak w przypadku innych badań, RTG psa, wymaga wcześniejszego przygotowania. To, jaką formę będzie ono miało, zależy od wskazania lekarza. Jeżeli konieczne będzie sedacja, powinniśmy zadbać o to, by pies nie spożywał pokarmów na 12 godzin, przed planowanym badaniem. Konieczne może być też wykonanie badania krwi i echo serca (w przypadku starszych zwierząt).

Jeśli badany ma być układ pokarmowy, pacjent musi być na czczo. Wówczas do przewodu pokarmowego wprowadzony zostanie kontrast, który ułatwi lekarzowi wyłapanie wszelkich nieprawidłowości w układzie trawiennym zwierzęcia. W przypadku diagnostyki schorzeń układu moczowego warto mieć na uwadze to, że warto, aby pies przed badaniem nie oddawał moczu.

Wykonanie rtg stawów biodrowych u psa, ale też klatki piersiowej oraz innych części ciała, nie niesie za sobą konieczności golenia, bądź moczenia sierści zwierzęcia. Może być stosowane u zaczipowanych pupili. Przed samym badaniem zdejmijmy jednak wszystkie wykonane z tworzyw sztucznych oraz metalowe przedmioty (szelki, ubrania itp.).
Upewniamy się również, czy w sierści zwierzęcia, nie zawieruszyły się jakieś ciała obce, które mogłyby zaburzyć obraz i wpłynąć na ostateczny wynik badania.

Pies powinien mieć suchą sierść. Mokre włosy mogą negatywnie wpłynąć na właściwą interpretację obrazu.

W jaki sposób ułożyć psa przed badaniem RTG?

Specyfika badania z użyciem promieni rentgenowskich, każdorazowo wymaga chwilowego unieruchomienia pacjenta. Warto więc wcześniej nauczyć psa, by na nasze polecenie, leżał chwilę bez ruchu. Taka taktyka może się sprawdzić w przypadku obrazowania niektórych (ale nie wszystkich) części ciała. Pozycja psa zależy bowiem od tego, które tkanki trzeba obejrzeć. W różnych przypadkach pies może leżeć płasko na boku, na brzuchu lub na plecach. Większość badań wykonuje się w przynajmniej dwóch projekcjach. Pozwala to lekarzowi dokładnie obejrzeć interesujące go tkanki.

Pies w trakcie badania musi przebywać w konkretnej, ściśle określonej i niekoniecznie komfortowej pozycji. O ile w niektórych przypadkach możliwe jest namówienie zwierzęcia do współpracy, o tyle w innych, konieczne będzie zastosowanie narkozy.

Powszechnie wykonuje się badanie RTG stawów biodrowych u psa. Lekarze zalecają profilaktyczne badanie stawów łokciowych i biodrowych już w wieku 3 – 5 miesięcy. Wczesne diagnostyka, to większa szansa leczenia dysplazji stawu biodrowego u psa. Badanie to jest istotne również dla psów rodowodowych. Warunkiem dopuszczenia zwierzęcia do rozrodu jest RTG stawów wykonane po ukończeniu 12 miesiąca życia.

W przypadku tego badania powinniśmy wiedzieć, że nawet najbardziej ułożony pies nie pozwoli ułożyć się tak, by móc wykonać udane zdjęcie. Pozycja ciała jest tu bardzo nienaturalna. Dochodzi również dość duże napięcie mięśni. Konieczne jest więc podanie psu narkozy. Dopiero po zwiotczeniu mięśni, możliwe jest wykonanie ostrego zdjęcia.

Podsumowanie

Wiemy zatem, że przyprowadzając pupila na badanie RTG, musimy zadbać o kilka istotnych kwestii. Miejmy na uwadze, że już na miejscu o rodzaju ułożenia zwierzęcia decyduje weterynarz. Przed badaniem, personel przychodni weterynaryjnej może naciągać kończyny i pozostawiać je w bardzo nienaturalnej pozycji. Wykorzystywane są również dodatkowe akcesoria, takie jak kliny, walce, czy specjalne poduszki. Stosowane są również linki, taśmy klejące i pasy.

To wszystko może wywołać stres nie tylko u psa, ale również u opiekuna. Pamiętajmy jednak, że personel podobnie jak my, ma na celu dobro zwierzęcia. Osoby zajmujące się tym na co dzień, dołożą wszelkich starań, by nie zaszła konieczność powtórzenia badania. Naszą rolą jest obserwowanie i nieprzeszkadzanie lekarzowi. Jeśli zarówno my, jak i zwierzę będziemy współpracować, badanie przebiegnie sprawnie, a jego wynik będzie wartościowym materiałem diagnostycznym.